Beşiktaş'ta sahilde bir çay bahçesine sevgilim.
Mevsimlerden ilkbahar,rüzgar buluşuyor kirpiklerinle hafifçe.
Dalgalar vuruyor yıpranmış taşlara,serinliği kollarımda.
Arkamızda tüm Istanbul.
Düşünmek yok artık.
Üzülmek,
Ağlamak,
Sensizlik yok artık,taa ki sen çıkıp gidene kadar.
Beşiktaş sen gittin gideli daha kızgın artık,
Rüzgar daha hırçın,
Dalgalar daha sert,vuruyor yüzüme.
Taşlar daha da yıprandı artık,benimle beraber.
Çayların eski tadı yok,
İlkbaharsa küsmüş bize,
Gitmiş,sonbahar gelmiş yerine.
Yalnızlık gelmiş,
Sensizlik gelmiş,
Hoşgelmiş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder