8 Nisan 2014 Salı

böyle sessiz sessiz

böyle olsun istememiştim.sen nereden,nasıl bilebilirdin ki böyle olacağını.
sana kızıp saçlarımı kestireceğimi.
haklısın.
bilemezdin saatlerce dalıp parmaklarımla oynayacağımı.
kim bilebilirdi ya zaten.
benim üzüleceğimi.
kim önemseyebilirdi.
kim düşünebilirdi.
kim özlerdi ki zaten beni?
hayatın diğer bir ucundayken nerede olduğunu bildiğim bi insanı deliler gibi arayacağımı kim bilebilirdi ?
oradasın!
biliyorum.
ama gel diyemiyorum.
yaklaştıkça,kayboluyorsun.
ve birden döndüğüm de orada olmuyorsun.
başa dönüyoruz tekrar.seni bu sefer bulabilmek için fazla vaktim yok.
saat 18:22.
gün batımına bakıyorum şimdi.
bakıp düşünüyorum.
gece en olacağını bilemez ya insan.
gündüze nasıl uyanacağını bilemez.
ben de bilmiyorum.
sen de bilmiyorsun.
yok mu peki bilebildiğim bir şeyler?
biliyorum.
fazla vaktimiz yok.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder